Geurige meid

( Harm en Roelof, sept. ’05)

Zie waren met 11 gezonde kinder, heur va en heur moe,
heur otien en oom Derk.
En va zee: “ ’t kun wal iene minder, maar wij hadden’t er an toe.
En ’t wuur bevörderd deur de kerk.”
Zie was het ien-nao-jongste wicht en veur de duvel niet bang.
En zie mus warken als een vrouw.
Maar met heur blozende gezicht juug zie oes almaol op stang
Zie lusde elk en iene rauw !

Refr:
Zie reuk naor botter of naor gember ,  naor keze met prei.
Naor pankoek of naor snert.
Zie reuk naor appels in September of naor hering in mei,
zie reuk naor reuzel of naor vet,
maar zie was ien brok puur natuur,
daor boven in’t heuivak van de schuur !

Heur daagse goed was wal wat sober maar het vuulde zo zacht.
En ’t was heur niks te min.
’t Was net een veentie in oktober nao een vörstige nacht,
alle kleuren zaten er in.
Heur broene haor haar blonde lokken, heur ogen waren gruun. Heur mond was
rood, heur tanden wit.
Zie luup op gries-gebreide sokken deur otien heur tuun
Zie was zo vurig als carbid !

Refr:

Zie hef al jong heur hoes verlaoten en heur otien zee:
’t zat waorens in het boetenlaand.
Wij stunnen er vaak over te praoten wat zie daor dan dee.
Oes hart stun aal nog in de braand.
Wij bint heur oet het oog verleuren want zie kwam niet weer
Ok niet nao een lange tied
Maar an heur ogen en heur geuren  denkt wij keer op keer
Dat raak ej zomaar niet weer kwiet.

Refr:

Wij bint vanweek nog eempies gauw hen’t accademisch gaon,
daor was oes tante opereerd.
En die chirurg , een pronte vrouw , kwam ok bij’t bedde staon.
Heur broene haor in’n peerdesteert.
Zie zee tegen tante:  U wordt beter, hou maar rustig vol.
Dat zult U zeker zien.
wij reuken  ziep en ether en ok alcohol,
En wij herkenden heur metien !