Romance

Het was 1978, het was zommer in het laand,
en de aovondzun weerspiegelde zuk in het Ermerzaand.
Het was er heerlijk stil en rustig nao die hiete zommerdag
en’t grote meer was veur het stellegien dat daor an’t water lag.

Hie zee: "Mien wichtien"zee ’e,"kiek ies um dei hen,
wij hebt het hiele Ermerzaand veur oes allen!
Daor vlog een reiger langs de undergaonde zun
ik wol maar da’k hier altied bij dei blieven kun!

En zie’j die eendties wal die daor op’t water drieft ?
wat is dat prachtig en wat bin ik toch verliefd...
En de zwoele aovondlocht die rök zo fijn
ik ruuk rogge, kamperfoelie en jasmijn."

Het was 1978,.......

Dat jonge mannegien van krapan 17 jaor
hie streek zien wichtien zo teder deur het haor
Hie was romantisch, hartstochtelijk en fel
en hie geneut van dit prille liefdesspel.

Maar zie zee niks, zie dacht: Hè, harregat,
’k bin zien gejeuzel zo zachiesan wal zat.
Die zun is rood, noh, da’s altied al zo west
en dat ’e bloempies rok dat is mij almaol best.

En toen hieflusterde: "Wij blieft hier hiel de nacht"
Toen zie zie dat zie daor wat anders over dacht.
En hie probeerde ’t nog met: Schat, en lieve snoes..
Maar zie zee: Man, ik bin zo kaold, ik wil hen hoes.

Ach ja, zo giet dat a’j zun jaor of 17 bint,
dan mak de liefde en de romantiek je blind.
Het was 1978, het was zommer in het laand
en de mooie rooie aovondzun zunk vot.... in’t Ermerzaand.